بررسی جرم خیانت در امانت و میزان مجازات آن

خیانت در امانت به چه معناست؟

هنگامی که مالی از طرف مالک، متصرف قانونی یا ماذون از طرف مالک به شخصی سپرده می شود و اصطلاحا امانت داده می شود تا یا آن را پس بدهد و یا به مصرف معینی برساند ولی آن شخص مال مورد نظر را با سو نیت و به ضرر مالکین و یا متصرفین آن مال، تلف یا تصاحب یا استعمال و یا مفقود نماید، در امانت سپرده شرده خیانت کرده و آن شخص خائن در امانت محسوب می شود و مستحق مجازات قانونی است

جرم خیانت در امانت را چگونه می توان احراز و اثبات کرد؟

برای اثبات و احراز جرم خیانت در امانت چند نکته بسیار مهم وجود دارد که در ادامه ذکر شده است:

۱- مال به امانت در نزد شخصی باشد.

۲- مال از طرف مالک، متصرف قانونی و یا ماذون از طرف مالک به امانت گذاشته شده باشد.

۳- مالی که به امانت گذاشته شده است، با سوء نیت امین و به ضرر مالکین و یا متصرفین آن مال، استعمال، تصاحب، تلف و یا مفقود شده باشد.

نکته: اگر اثبات شود که امین برای منفعت و یا جلوگیری از ضرر مالکین و یا متصرفین مال، آن مال را استعمال، تلف، تصاحب و یا مفقود نموده است، جرم خیانت در امانت رخ نداده است.

۴- اثبات شود مالی که به امین سپرده شده، قرار بر این بوده مسترد شود ویا به مصرف معینی برسد اما مسترد نشده و یا به مصرف معین نرسیده است.

مال در چه صورتی امانت محسوب می شود؟

مهمترین رکن وقوع جرم خیانت در امانت آن است که ثابت شود مالی که تلف، تصاحب، استعمال و یا مفقود شده است، در نزد شخصی به «امانت» گذاشته شده باشد و برای حراز وصف امانت باید این مساله مهم را در نظر داشت که آن مال باید توسط مالک و یا متصرفی که تصرف وی قانونی، مشروع و مورد حمایت قانون قرار دارد به شخص امین سپرده شده باشد تا به تبع آن سپردن آن شخص نیز مشرع و قانونی بوده و مورد حمایت قرار گیرد.

با این توصیف، هرگاه مالی از سوی سارق، غاصب یا امثال آن به امین سپرده شود و آن مال در نزد امین تلف، مفقود، استعمال و یا تلف شود، جرم خیانت در امانت رخ نداده است.

همچنین باید در نظر داشت که برای امانت بودن مالی در نزد دیگری، اثبات «سپردن» مال از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است و اگر نتوان وصف سپردن مال را اثبات کرد، در واقع از اساس جرم خیانت در امانت را نمی توان اثبات کرد.

مجازات قانونی جرم خیانت در امانت چیست؟

جرم خیانت در امانت در ماده ۶۷۴ از بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی جرم انگاری شده و برای آن مجازات تعیین شده است که بر اساس آن مجازات شخص خائن در امانت، «حبس از ۶ ماه تا سه سال» است.

ماده ۶۷۴ – هرگاه اموال منقول یا غیر منقول یا نوشته هایی از قبیل سفته و چک و قبض و نظایر آن به عنوان اجاره یا امانت یا رهن یا برای وکالت یا هر کار با اجرت یا بی اجرت به کسی داده شده و بنا بر این بوده است که اشیاء مذکور مسترد شود یا به مصرف معینی برسد و شخصی که آن اشیاء نزد او بوده آنها را به ضرر مالکین یا متصرفین آنها استعمال یا تصاحب یا تلف یا مفقود نماید به حبس از شش ماه تا سه سال محکوم خواهد شد.

در پایان لازم به ذکر است چنانچه تصمیم به طرح دعوا یا دفاع از دعوای طرح شده بر علیه شما در موضوعات مختلف کیفری، حقوقی، ثبتی، خانواده و غیره را دارید، توصیه می نماییم قبل از هر اقدامی مشاوره حقوقی داشته باشید و برای این منظور می توانید ضمن تماس با موسسه حقوقی کیمیای عدالت از راهنمایی و مشاوره و خدمات کارشناسان حقوقی خبره و وکلای پایه یک با تجربه موسسه ما بهره مند گردید